Psychoterapia zaburzeń jedzenia

Oferowana przez nas psychoterapia zaburzeń jedzenia odnosi się nie tylko do tych dobrze rozpoznanych zaburzeń takich jak anoreksja, bulimia, kompulsywne objadanie się czy otyłość, ale też do tych rzadszych tj. ortoreksja, bigoreksja, anarchia jedzeniowa, jedzeni nocne itp.

W ofercie pomocowej oraz psychoterapii bierzemy pod uwagę kilka istotnych kwestii:

• Po pierwsze, wychodzimy z założenia, iż same problemy jedzeniowe są tylko objawem licznych innych trudności, przede wszystkim, natury emocjonalnej.
• Po drugie, zaburzenia jedzenia są wielowymiarowe z natury, są wynikiem oddziaływania sił tkwiących w kulturze, rodzinach i w samych jednostkach. Stąd ich leczenie powinno być kompleksowe i zróżnicowane.
• Po trzecie, w pracy terapeutycznej zmieniamy destruktywne dla zdrowia nawyki żywieniowe, a także pracujemy nad problemami związanymi z nazywaniem oraz wyrażaniem przeżywanych emocji (w tym zasadniczo złości i lęku), trudnościami w nawiązywaniu satysfakcjonujących relacji, negatywnymi przekonaniami na własny temat, niskim poczucie własnej wartości, brakiem akceptacji własnej osoby, własnego ciała czy płciowości
• Po czwarte, dobrze jest mieć świadomość tego, iż nauka nowych zachowań to nie trening siły woli i lekcja pośpiechu, lecz stopniowe nabywanie umiejętności hamowania destruktywnych czy „pasożytniczych” zachowań na rzecz nowych, bardziej konstruktywnych.
• Po piąte, w niektórych przypadkach terapia wymaga konsultacji psychiatrycznych i wsparcia środkami farmakologicznymi. Farmakoterapia jest istotna, ale powinna mieć w postępowaniu kompleksowym znaczenie drugorzędne. Celem farmakoterapii jest bowiem pomoc w przywracaniu stabilności emocjonalnej, obniżenie obaw i lęków związanych z jedzeniem lub niejedzeniem, wymiotowaniem oraz z tyciem. Farmakoterapia wspiera proces terapii, lecz nie może go zastąpić.